သူလို ဆရာ
သူဟာ ေဒါက္တာ ဘြဲ့ မရယူခဲ့ဘူး
သူ ႏုိင္ငံျခား ပညာေတာ္သင္ဆုေတြမယူခဲ့ဘူး
သူ ပါေမာကၡ ဌာနမွူးမလုပ္ခဲ့ဘူး
သူ က်ူရွင္ေတြ မျပခဲ့ဘူး
သူဟာ ဖားမရိုက္ခဲ့ဘူး
သူဟာ ဆရာ စစ္စစ္တစ္ဦး
သူ ဆရာသမားရဲ့ ရိုးဂုဏ္ထက္ ဘာကိုမွ မမက္ေမာခဲ့
သူ ေမာ္ေတာ္ကား မေမာင္းဘူး
သူ အိမ္ေထာင္ မျပုခဲ့ဘူး
သူ့မွာ သားသမီး မရွိဘူး
သူပင္စင္မယူခင္က မအားခဲ့ဘူး
သူ ပင္စင္ယူျပီေတာ့လည္း မနားခဲ့ရွာဘူး
သူ အခန္းေဆာင္ဌားစား ေခါင္းေရွာင္ ဆရာသမား မဟုတ္ခဲ့ဘူး
သူ ေက်ာင္းသား အေဆာင္ခ ခ်ူယူ အႆျပာအေဆာင္မွူး မလုပ္ခဲ့ဘူး
သူ တနယ္အေဝး ေက်ာင္းသားေတြဖို့ အခန္းေသာ့အေပး လက္မေႏွးခဲ့ဘူး
သူ ျမတ္ေစာညီေနာင္ ရဲ့ ဂုဏ္အစဥ္ကို မငယ္ေစခဲ့ဘူး
သူ ပန္း ေရခ်မ္း ဆီမီး မပ်က္ကြက္ေစခဲ့ဘူး
ျပီးေတာ့ သူဟာ အေမ႕ေလ်ာ့ခံ ဗိုလ္ခ်ုပ္ပိတ္ပန္းခ်ီကို နံရံခ်ိတ္စြဲရဲ သတိၱမနည္းခဲ့ဘူး
သုူ့ ေမြးသဖခင္ဟာ လြတ္လပ္ေရးေမာ္ကြန္းဝင္ ဗိုလ္ဗတင္ ျဖစ္ေၾကာင္း မေျပာရွာဘူး
သူဟာ စာေပမ်ိုးရိုး ဖခင္ (သခင္ဗတင္) ရဲ့ လက္သီးပုန္း စာအုပ္ အထင္ကရ ရွိခဲ့ေၾကာင္း မၾကြားဝါခဲ့ဘူး
သူ႕ ေျခ ဖဝါးက အရိုးအတက္ မခြဲ ခဲ့ဘူး
သူ ဒူးေခါင္း အရြတ္ဆုတ္ေသာ္ျငား မနားခဲ့ရွာရက္ ဘူး
ေက်ာင္းသားေတြနဲ့ ေတာင္အတက္ပ်က္မွာ ဆိုးသတဲ့ေလ
သူဟာ ဆရာ ဝန္ၾကီးေတြရဲ့ စကားကို ပညာရွိဆန္စြာ နားမေထာင္သူ တစ္ဦးလည္းျဖစ္ရဲ့
သူ ေဆးမ်ိုးစံု ကို ယဥ္ပါး အာဂ အံၾကိတ္ ေတာင္တက္သမား တစ္ဦး ဆိုလည္ဟုတ္ရဲ့
သူ့ေျခသလံုးဟာ တပည့္ေတြေပးသမ်ွ လိမ္းေဆးျမီးတို စုေဝးရာ
သူ အနစ္နာဆိုတာထက္ ပိုတဲ့ ကိုယ္လက္ၾကြက္သားအစိုင္အခဲထက္ပိုတဲ့ အနာခံ သမိုင္းကိုေရးခဲ့
သူဟာ မုန့္ဟင္းခ်က္ရင္ ထန္းလ်က္ခဲ ဘီစကြတ္ စတာေတြ ပစ္ထည့္တတ္သူ
သူဟာ တပည့္ေတြလက္တည့္ စမ္းရာ စားဖိုေဆာင္ေပးခဲ့သူ
သူ ရပ္နီး ေဝး ဧည့္အစံု ဖြယ္ရာအကုန္ ထုတ္ေၾကြးရမွ ေက်နပ္သူ
သူ ဗာလေတြကို ပႏၬိတျဖစ္ေစသူ
သူ ပူဇာစဂုဏ မဂႍလာရွိသူ
သူ ဗလငါးတန္ႏွင့္ျပည့္စံုသူ
သူဟာ မ်ိုးစဥ္စက္ ခ်မ္းသာေသာ္လည္း ေယာင္၀ါ ပကာသနမမက္ေမာသူ
သူ ေျပာင္လက္ ပ်ိုးပ်က္ ေရႊေငြ လင္းလက္ေတြေရွာင္သူ
သူ တပည့္မ်ားကန္ေတာ့တဲ့ ေတာင္တက္အသင္းဘက္တံဆိပ္ေရႊရင္ထိုးေလးကိုသာ
သူ့ အခမ္းအနားတက္တိုက္ပံုမွာ ခဏထိုးခ်ိတ္ဖို့ ဖုန္သုတ္တပ္ေပး ရံုေလာက္ေတာ့ တပည့္ေတြကို အလိုလိုက္သူ
သူ မလိုအပ္ပဲ မစြန့္စားဖို့ ေအးေဆးခ်ိုစကား ျမြက္ၾကားသူ
သူ အျမင့္ဆံုးသို့ေရာက္ဖို့ရာ ေျခနာေမာဟိုက္ျခင္းကို မာေက်ာစြာဆက္ဆံ ဌာန္ကရိုဏ္းက် ရြတ္ဆိုသူ
သူ ပညာေမတၱာေနျခည္ျဖာနဲ႕ ႏွင္းဖံုးေမာဟ ေတြ ေပ်ာ္က်ေစခဲ့သူ
သူေတာင္ေတြနဲ့ ျမန္မာစာေပနဲ့ ခ်စ္ၾကြမ္းဝင္ခဲ့ပါတယ္
သူ သဘာဝ တရားၾကီးနဲ့ ၾကမ္းဂန္ေတြနဲ့ အာဝါဟ ခဲ့ျပီးေနာက္ သူ
သူဟာျမန္မာစာပညာရွင္ေတြကို ေတာင္ငူေဆာင္မွာ သေႏၱတည္ေစခဲ့ပါတယ္
သူပါပဲ ေတာေတာင္အထပ္ထပမွာ ခက္ခဲစြာ ေတာင္တက္သမားေတြကို ညွစ္ခ်ေမြးထုပ္
သူကေတာ့ ခ်ဳပ္ရိုးေၾကာင္း အထပ္ထပ္အနာခံ အံၾကိပ္ျပန္ခ်ုပ္လို့ေပါ့
သူဟာ ထာဝရ ဆရာသခင္ျဖစ္ရဲ့့
သူ ေကာင္းခ်ီးေတြေျပာမေလာက္ေတာ့ျပီ
သူ့ ဂုဏ္ သူ့ ေမႊးရနံ့ သင္းျပန့္မကုန္ျပီ
သူ႕ ေကာင္းသတင္း ေအးျမ ကမာၻတည္
သူ ဒီလိုနဲ့ သူဟာ ဆရာ ဆိုတဲ့ ဂုဏ္အရွည္တည္ခဲ့
သူဟာ အဆင္းလွေတာင္ထိပ္က ၾကာ
သူဟာ အင္းဝေဆာင္ရိပ္က ဆရာ
63rd HPBD Saya Myo 2013
